چند خط دیگر برایت بنویسم....
چند صفحه دیگر پاره کنم ......
چند مداد دیگر را شکسته رها کنم ....
تا تنها برایم یک جمله حرف بزنی ......
نه اصلا یک کلمه ....
حتی به یک کلمه هم رضایت می دهم ولی تنها حرف بزن .....
غرورت را دوست دارم ....
خودخواهیت را نیز....
می بینی ، همیشه دوست داشتنی هستی ....
با همه حرف هایت ....
با زخم هایی که خودت می دانی ......
می دانم از همه این دوست داشتنی هایت متنفری ....
دیگر از دوست داشتن هم منتنفری ......
می دانم خسته شدی ...
از دوست داشتن ....
از دوست داشته شدن ...
از درهای بسته بی محلی....
از من ....
اما همچنان دوستت دارم.......
دوستت دارم و خواهم داشت ...
و این زمان که از من ، از دوست داشتنم خسته شده ای ........
دوستت ندارم ....
شاید اینگونه مرا دوست داشته باشی و .....
بدانی برای دوست داشتنت هر کاری می کنم ....
هر کاری که تو را خوشحال کند .... حتی دوست نداشتنت......
تنها این را بدان ، خانه دل من ، در بی محلیش شکسته است.....
با دوست داشتنت شکستمش........
دوستت دارم...